Niall/Harry cz.2

Tą część dedykuję Łucji :*

  Po pierwszej sesji byłam jeszcze bardziej zmęczona fizycznie, niż wtedy gdy wbiegałam na tę halę. Przez te 2 godziny poznałam chłopaków z zespołu.  Jednak przez cały czas Niall i Harry zachowywali się dość dziwnie. Gdy robili wspólne zdjęcie kazałam ustawić im się koło siebie, a oni jedynie oddalili się od siebie i stawali po dwóch innych końcach planu, przez co Zayn i Louis mieli z nich ubaw, natomiast Liam denerwował się i mówił mi, że to pierwszy taki przypadek, że nie chcą współpracować z fotografem.
Byłam lekko poirytowana ich zachowaniem. W końcu udało mi się wykonać zdjęcia. Całą szóstką wyszliśmy z budynku i podjechaliśmy jakimś autem pod mój hotel. Byłam mocno zmęczona, a jeszcze miałam złożyć raport mojemu szefowi, jak przebiegł dzisiejszy dzień.

- Jeżeli chcesz mnie wkurzać, to lepiej nie wchodź - usłyszałam pukanie do drzwi. Jednak ta osoba chciała wejść do mojego pokoju i chyba nie usłyszała moich wołań.
- Pomyślałem, że się nudzisz tutaj sama - blond czupryna Nialla pokazała się na horyzoncie, a potem reszta chłopaka.
- Niall, jestem strasznie zmęczona. A po dzisiejszej sesji na dodatek boli mnie głowa - blondyn zasmucił się i podszedł do mnie bliżej siadając koło moich nóg. Zaczął je głaskać opuszkami palców, przez co czułam się jak w niebie.
- Dlatego tutaj przyszedłem. Chciałem przeprosić cię za takie traktowanie, bo przeszkadzałem ci tylko ja i Harry. Nie wiem co się stało. Nigdy się tak na mnie nie patrzył i nie zachowywał się tak w stosunku do mnie - udawał, że nic nie wie w tej sprawie, a przecież ja wiedziałam, o co im chodziło.
- Niall, jeżeli nie chcecie ze mną pracować to powiedzcie to Lucasowi.  Zrozumie, że nie lubicie mnie jako fotografa i wszyscy będą szczesliwi- powiedziałam to, co mnie męczyło przez cały wieczór. Widziałam to, że nie chcą ze mną pracować.
-Co?! Ty musisz z nami pracować.  Jesteś wielka. Naprawdę robisz świetne zdjęcia - wstał na chwilę, po to by usiąść bliżej mnie trzymając mnie za rękę.
- Ja wiem swoje - zaśmiał się z moich słów i skarcił mnie dotykając nosa wskazującym palcem.
- Posuń się bardziej na tym łóżku, bo zaraz spadnę - zaśmiał się i lekko pokiwał się na kanapie. Z ociąganiem bardziej wtargałam się na prawą stronę łóżka i poklepałam miejsce obok,  jednak chłopak lekko pociągnął mnie za nogi i położył się koło mnie.
- Nie za wygodnie ci ? - zaśmiałam się i złapałam za jego wyciągnięte ręce.

- Gdzie ty mieszkasz ? - zamyślił się i szepnął prawie niedosłyszalnie.
- Aktualnie w tym pokoju - zaśmiałam się, jednak na jego twarzy widoczna była konsternacja.
- Nie chodzi mi o teraz - pokiwał głową z lekkim rozbawieniem. Spojrzał się na nasze splecione palce i pociągnął mnie do siebie, przez co upadłam koło niego na materacu.
- A o kiedy ? - spojrzałam na jego usta i chwilę się w nie wypatrywałam.
- Pół roku temu odwiedziłem twój dawny dom rodzinny, ale twoja mama powiedziała, że się wyprowadziłaś. Powiesz mi dlaczego? Przecież Londyn to dobre miasto. Miałaś tam przyszłość - spojrzałam się w jego oczy i widziałam smutek. Głęboko wciągnęła powietrze i jeszcze raz spojrzałam się w kierunku naszych palców. Wydawało mi się, że małe oskierki przeskakują z palec na palec.
- Gdy wyjechałeś z Londynu na dobre, nie miałam co ze sobą zrobić. Moi przyjaciele odeszli ode mnie wraz z twoim odejściem. Nawet nie wiem czy mogę nazwać ich przyjaciółmi, skoro nimi nigdy nie byli. Przez cały ten czas chodziło im tylko o ciebie i twoją sławę. Gdy skończyłam 18 lat, kupiłam sobie samochód z oszczędności, które uzbierałam na pracy w kawiarni twojej mamy* i ruszyłam w świat. Twoja mama nie chciała bym odjeżdżała, jednak moje auto czekało na mnie w USA. Nie mogłam tak tego zostawić. Moją mamę nawet nic nie obeszło, że wyjechałam - wtuliłam się w Nialla. Chłopak objął mnie ramionami i lekko przycisnął usta do mojego czoła.
- Penn, twoja mama na pewno przejmowała się tobą - objęłam jego ręce w swoje i pociągnęłam się bliżej jego twarzy.
- Zależy ci na mnie? - wyszeptałam i spojrzałam w jego oczy. Blondyn się tylko uśmiechnął i przybliżył się jeszcze bardziej.
- Ja.. - nie skończył, bo ktoś zapukał do drzwi. Szybko wstałam z łóżka,  podchodząc do drzwi. Lekko przeczesałam ręką włosy i spojrzałam na Nialla. Siedział na krześle obok kanapy i patrzył się we mnie wyczekująco.
- Hej, przyszedłem po Nialla. Chłopacy pytają się, czy idziesz z nami do klubu - drugie zdanie było skierowane do blondyna.
- Yyy.. no dobra, już się zbieram - wstał z siedzenia, a ja spojrzałam się na Harry'ego. Ten zauważając to, uśmiechnął się do mnie i mrugnął jednym okiem, przez co zachichotałam.
- Harry, nie podrywaj ją. Za wysokie progi jak na twoje nogi - znowu zmierzyli się wzrokiem, a ja żałowałam, że znajduję się pomiędzy tym sporem.
- Lubię wyzwania - Harry się do mnie uśmiechnął, a potem znowu wrócił do grobowej miny, która była przeznaczona dla Nialla.
- Ja zaraz zwariuję - szepnęłam do siebie.
- Coś mówiłaś ? - spojrzeli się na mnie z wyczekiwaniem.
- Powiedziałam, że już na was czas - położyłam ręce na ich plecach i wygoniłam z pokoju. Zanim zdążyli coś powiedzieć, stali za drzwiami.
- Oni są nieobliczalni - stanęłam tyłem do łóżka i opadłam na kołdrę. To był szalony dzień.

_________________________________________

kawiarni twojej mamy* - mama Nialla w tym imagine ma swoją własną kawiarnię w Londynie, w której pracuje Penn.


HALOOOOOO
TO JA AGUUUU ♡
CO TAM U WAS?

tak strasznie dziękuję wam za te komentarze pod pierwsza częścią tego imagina.  Na prawdę kocham was wszystkich ♡♡♡♡
Dlatego ta część jest wcześniej niż powinna.. ponieważ dzisiaj zakładałam,  że będę oglądać tylko igrzyska... ale te przedstawianie tych ludzi było dość dlugie xd wiec postanowiłam, że napiszę w tym czasie coś ... i wychodzi na to ze się rozpisałam xd
.
.
Przepraszam, że jest tak mało Harry'ego w tej części ale tak ma być !

Jeszcze tylko was pozdrawiam i żegnam ludziki ; *

Mam nadzieje, ze znowu was to zmotywujesz,  bo im więcej komentarzy tym szybciej kolejna część ;**

Byeeeeeeeeee misie ♡